Θέατρο και Εξετάσεις.

Να δύο πράγματα που δεν πάνε μαζί.
Ναι και ομως, ηρθε για αλλη μια φορα η μαυρη τουτη στιγμη που ξεκιναει η εξεταστικη, και γω βασανίζομαι απο αδυσωπητο procrastination.
Δε μπορω να συγκεντρωθω καθολου, μου χει παρει τα μυαλα το καλοκαιρι!Μα πειτε πραγματικα, τι υποτιθεται οτι πρεπει να κανω, οτι υπαρχουν τοσες συναυλιες, τοσες παραστασεις, τοσες...παραλιες στη τελικη!
Προφανεστατα και δεν εχω ιδιαιτερο χρονο να γραψω στο μπλογκ (btw ειμαστε πλεον πανω απο 100, ευχαριστω τόσο πολυ μικρη μου λεγεώνα!) και μου τη δινει αυτο!
Τελοσπαντων, για να δικαιολογησω και το τιτλο θέατρο και εξετάσεις, παρα το δραμα μου, καταφερα να δω και τρεις-τεσσερις παραστασουλες τελευταια, οποτε θα σας πω δυο λόγια για αυτες.
Για τη Μέθοδο Γκρονχολμ  σας μίλησα ήδη. Next one

ΔΑΙΙΙΙΙΙΙΜΟΝΕΣ.
Ναι και όμως πήγα. Και είμαι ετοιμη να δεχτω τα επικριτικα σας σχολια, αλλα δεν πειραζει, δεν ντρεπομαι καθολου!! Ηταν ΠΑΡΑ πολυ ωραιο παδια, πραγματικα!  Ναι νταξει οκ, εδωσα λεφτα στη Βισση και στον Καρβελα, αλλα αφενος αν ο Καρβελας μπορει να γραψει τετοιο πραγμα, του αξιζουν ( και γιατι καθεται και ασχολειται με το ''σχιζοφρενη δολοφονο με το πριονι'' πραγματικα δε καταλαβαινω), αφετέρου η Βισση ήταν αρκετα καλη. Αξιοπρεπέστατη θα ελεγα. Η Εβελίνα Παπούλια θεάρααααα, ο Παναγίωτης Πετράκης..ειναι μια μορφη, δε ξερω ακριβως τι να πω ( και στα σημεία που δεν ήταν καλός ήταν αστείος, οποτε ησουν κομπλε!), χορευτές,σκηνικά ,live μουσικη! Δε λέω οτι ήταν τέλειο στα πάντα, αλλα σαν σύνολο ήταν αρκετο για να σηκωθούμε και να χειροκροτάμε όλοι όρθιοι. Πλοκή δε σας είπα βέβαια. Δαίμονες, όργια, μάγισσες, βασσίλισες,σατανιστικά πράγματα, γενικά κατι που δε βλέπεις κάθε μέρα!

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ.
 Εχει περάσει λίγο καιρός απο όταν είδα αυτή τη παράσταση, στο Εθνικο, αλλα δεν ηθελα να την αφησω ασχολίαστη.
''Ο Γιουτζήν Ο’Νηλ, επεξεργάζεται τον μύθο της Ορέστειας και τον μεταγράφει σε μια σύγχρονη τριλογία, αποκαλύπτοντας τη διαβρωμένη εικόνα της αστικής τάξης που κρύβεται πίσω από ένα άψογο προσωπείο. Το οικοδόμημα που συντηρείται από τον πουριτανισμό και μια άκαμπτη ηθική στάση ζωής κλονίζεται σταδιακά και συμπαρασύρει όσους παγιδεύονται μέσα σ' αυτό. Οι ήρωες νευρωτκοί, απελπισμένοι και εν τέλει αδικαίωτοι, καταδικάζονται στη λήθη και τη σιωπή. Το πληθωρικό αυτό υλικό της τριλογίας επεξεργάζεται και συμπυκνώνει σε ενιαία παράσταση ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς και, με τη συνεργασία ενός σημαντικού συνόλου πρωταγωνιστών, παρουσιάζει στην Κεντρική Σκηνή ένα από τα σημαντικότερα έργα του 20^ου αιώνα''. Πολύ ωραία παράσταση, με  Μαρια Πρωτοπαπα (ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ ειλικρινα), Καριοφιλία Καραμπέτη, Σπύρο Λούλη, Γιουλίκα Σκαφιδά και άλλους. Το μόνο μου θέμα...εγω την παρασταση την ήθελα ακόμα πιο..''μαυρη''! -Ναι περι ορέξεως κολοκυθοκεφτέδες.

O ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΟΛΛΑΔΝΟΣ.
 Και τέλος, ο ιπτάμενος ολλανδος, που είδα μόλις ..προχτές!
Μια από τις πιο δημοφιλείς παγκοσμίως όπερες του Ρίχαρντ Βάγκνερ, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ηρώδειο σε σκηνοθεσία του διάσημου Έλληνα σκηνοθέτη της όπερας Γιάννη Κόκκου, μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και με τη συμμετοχή Ελλήνων και ξένων μονωδών.
Ωστόσο να σας πω, εμένα δεν με ενθουσίασε. Δεν άκουγα πολύ καλά, είχε ορισμένα σημεία ιδιαιτέρως βαρετά, και το κυριότερο, δε με ικανοποίησαν καθόλου οι πρωταγωνιστές. Βεβαια, μιλαμε παντα για Ηρωδειο, ζωντανη μουσικη, σκηνικα, και στα σημεια που εβγαιναν και οι υπολοιποι ηθοποιοι-χορος-κομπαρσοι ηταν πραγματικα πολυ εντυπωσιακο. Οποτε ποσο απογοητευμενος μπορεις να φυγεις? Λιγακι.



Αυτα τα λιγα για σημερα,βιαζομαι και το ποστ μαλλον ειναι οτι να ναι!!
Φιλιά xxx

Η μέθοδος Γκρόνχολμ @ Θεάτρο Τέχνης

Την προηγούμενη βδομάδα, και υπο την συντροφία της φίλης Αμαλίας, παρακολούθησα στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης την παράσταση ''Η μέθοδος Γκρόνχολμ''.

Προκειται για ένα έργο του Τζόρντι Γκαλθεράν  σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου.
Ομολογώ οτι δεν είχα ξαναδεί παρόμοια παράσταση. Ουσιαστικά μας παρουσιάζεται μια σύγχρονη μέθοδος επιλογής υποψηφιων εργαζομένων σε μια πολυεθνική, βασιμένη σε ψυχολογικά τεστ και δοκιμασίες,η οποία συνδυάζοντας έντονα το χιουμοριστικό στοιχείο (ο Καραμίχος ΘΕΟΤΗΤΑ), αποδεικνύεται τελικά ιδιαιτέρως..σκληρή . Με έμμεσο τρόπο,. ο συγγραφέας θέλει να μας δείξει τον τρόπο λειτουργίας του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, που αναζητάει  ανθρώπους ρομπότ, αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο.

Όπως αναφέρει ο ίδιος  "Η Μέθοδος Γκρόνχολμ αποπειράται να μιλήσει για τη σκληρότητα στις εργασιακές σχέσεις. Η υπόθεση είναι απλή: oι τελευταίοι τέσσερις υποψήφιοι για μια θέση ανώτατου στελέχους σε μια σημαντική πολυεθνική εταιρεία συναντώνται και υποβάλλονται στις τελευταίες δοκιμασίες της διαδικασίας επιλογής, δοκιμασίες οι οποίες, ακροβατώντας στο παράλογο, δε φαίνεται να έχουν καμία σχέση με αυτή καθαυτή τη θέση εργασίας. Όλες οι δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται οι υποψήφιοι, όσο απίστευτο κι εάν φαίνεται, είναι εμπνευσμένες από πραγματικές τεχνικές επιλογής προσωπικού! Το μόνο πράγμα που κάνει το έργο είναι να φτάσει τις δοκιμασίες στα άκρα, χωρίς να κρύψει το κωμικό στοιχείο που υποκρύπτεται σ’αυτές".
Να σας πω οτι η παράσταση τελειώνει με μεγάλη ανατροπή!
Επίσης, να ξανατονίσω οτι παρά το ψυχολογικό ( ακόμα και δραματικό σε κάποια σημεία) και κυρίως, κοινωνικό της χαρακτήρα, κατα βάση είναι ένα χιουμοριστικό έργο, που σου ''περνάει'' με ευχάριστο τρόπο τα μηνύματά της.
Παίζουν Γιώργος Καραμίχος, Πέτρος Λαγούτης, Χρήστος Σαπουντζής, Βίκυ
Παπαδοπούλου.
( Καραμίχος και Λαγούτης σαφώς ξεχωρίζουν)
Η παράσταση συνεχίζεται ως τις 2/6. Δε ξέρω κατα πόσο προλαβαίνετε να πάτε, πιθανότατα να συνεχιστεί και του χρόνου. Αξίζει πάντως!



(**This post, is about a play i recently saw, sorry that's in Greek.It was pretty good though xxx)

Theatre:Psekasa tin Eliza @Theatro Xwra

(This post is about a play i saw this week..I wont write about it in english cause i think you wont find any interesting a personal theatre review regarding a play and actors in a foreign country xD Sorry about that,you can take a look at my previous post about the cute cupcakes,or,if you have already,im soon gonna make a post about HM! not gonna tell more ;) sorry for today,the new post is coming sooo soon,kisses :*)


Στα δικα μας λοιπον...

''ΨΕΚΑΣΑ ΤΗΝ ΕΛΙΖΑ''

Ε,λοιπον επιτελους ναι,την ψεκασα!!Αυτη τη παρασταση ειχα φαγωθει να παω να τη δω,και πλεον με περηφανια μπορω να ανακοινωσω οτι το ανικανοποιητο μου..ικανοποιηθηκε! Για να ξεκινησω με τα βασικα κατατοπιστικα, το ''Ψεκασα την Ελιζα'' ειναι (εε προφανως) μια θεατρικη παρασταση,που παιζεται Δευτερο-Τριτα στο θεατρο Χωρα,στη Κυψελη..Ως γνωστον,θα περιγραψω το συνολο της θεατρικης μου εμπειριας-αρα ετοιμαστε και για απειρες (ασημαντες?) λεπτομεριες/ απλως π-ρ-ο-ε-ι-δ-ο-π-ο-ι-ω/-.
Για καποιον ανεξηγητο λογο,δε μπορουσα με τιποτα να βρω παρεα για να παω (ισως γιατι ειναι η 17η παρασταση που βλεπω αυτο το τριμηνο(!)),οποτε εβαλα μπροστα τα μεγαλα μεσα.Συγκεκριμενα,πολιορκησα ασσυστολα και επιμονα,με τα μεγαλα μπιρμπιλοτα γυαλιστερα μου ματακια,τα ροζ μου μαγουλα,και τη νιαουριστη φωνουλα μου (**μεταμορφωση σε γλυκουτσικη κορουλα) το μπαμπα μου,και τον επεισα τελικα να με παει,τη Δευτερα που μας περασε!!Να σημειωσω,ποσο σωστη αποδειχτηκε η κινηση μου αυτη εν τελει.(και ΔΕΝ λεω ασχετα,ειμαστε στο σημειο ''how to reach the theatre'')
Η παρασταση λοιπον,οπως ανεφερα,παιζεται στη Κυψελη..Αν ειστε 19 (η και λιγοτερο) οπως εγω,αν μενετε στα υπεροχα κατα τα αλλα,νοτια προαστια ,οπως εγω,αν δεν εχετε φιλους που να οδηγουν,ή δικο σας αυτοκινητο ακομη,οπως βεβαια εγω,τοτε ΒΡΕΙΤΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΕΝΑ ΑΜΑΞΙ (λετε αμα ''το δανειστειτε'' για λιγακι να το προσεξουν?).Γιατι το θεατρο,το λες και κομματακι  δυσπροσιτο (ΕΩΣ ΠΟΛΥ),το λες οτι καναμε με τον πατερουλη και τριανταπεντε κυκλους την Πατησσιων,οτι ανεβοκατεβηκαμε ανηφοοορες και κατηφοοορες  εωσοτου να δουμε το θεατρο-ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚΙΝΓΚ-ΟΑΣΗ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ  ΣΩΤΗΡΙΑΣ διπλα του.(Και νταξει,ισως και εμεις να πιασαμε ΛΙΓΟΥΛΑΚΙ τη παρλα και να μην ηταν ΤΟΣΟ δυσκολο να το βρεις στη πραγματικοτητα,whatever.)Εγω απλα προειδοποιω.Γιατι,το ενδεχομενο παντως να πατε εκει με μεσα-ξαναλεω απο νοτια προαστια τουλαχιστον-θα ειναι,κατα τη γνωμη μου, με βεβαιοτητα πιο χρονοβορο απο οσο ηταν το'' ταξιδι στο κεντρο της γης'' του Ιουλιου Βερν..Και αντιστοιχα,και το option να παρετε ταξι,για να μη πω υπερβολες και με κατηγορειτε,θα κοστιζει τουλαχιστον οσο και το εισιτηριο για τη παρασταση-και δε με μιλαω για φοιτητικο και εξωστη,μιλαω για το πρωτο τραπεζι πιστα-πλατεια-αγκαλια με το Μουτσινα εισιτηριο.
Και τωρα που πα,Μουτσινα,ο βασικος λογος που υποθετω πας (η αντιστοιχα δε πας?) σε αυτη τη παρασταση ειναι ο Νικος Μουτσινας.Γιατι ειναι ΚΑΙ ο πρωταγωνιστης ΚΑΙ ενας εκ των δυο σεναριογραφων,ΚΑΙ συμμετεχει στη σκηνοθεσια..Αρα υποθετω,δε θα μπορουσε να ειναι περισσοτερο δικο του αυτο το εργο..Γενικοτερα το παρεονι των ηθοποιων ηταν αρκετα καλο στους ρολους τους(Μουτσινας-Σολωμου-Διαγουπη-Δημητρακοπουλου-Φωτακη-Σταμουλης plus δυο κοπελες με καμπαρντινες που καναν κατι ψιλοχορευτικα)και ειδικοτερα ο Μουτσινας και η Σολωμου (η οποια νομιζω λεει τις ατακες της εξαιρετικα -''FUCKLY''-) ηταν ξεκαρδιστικοι.(Νταξει θα μου πεις ΟΚ ειναι οι βασικοι,αλλα δεν ειναι και παντα αυτονοητο)Αυτος που ομολογω,μου εκανε τρομερη εντυπωση ηταν ο Σταμουλης!Εεεεε ποσο αστειος????Δεν το περιμενα!Και ολοι βασικα..!Ισως γιατι ηταν πολυ αστειο το σεναριο..(και εδω να σημειωσω οτι ειρωνευομαι την ευγλωτια αλλων,και εδω εχω αναφερει δε ξερω και γω  ποσες φορες σε 2 σειρες ποσο ΑΣΤΕΙΑ ηταν ολα )
Βασικα,μπορουσα πολυ ευκολα να καταλαβω οτι το σεναριο το εχει γραψει ο Μουτσινας,ηταν γεματο εκφρασεις που χρησιμοποιει και ιδιος-πραγμα που ισως συνειδητοποιησα δεδομενου οτι εχω περασει ατερμονες ωρες με ματια τετραγωνα μπροστα στη τηλεοραση να βλεπω ΔΕΣΤΕ ΤΟΥΣ-should i get a life?Tο ξερω οτι τον αναφερω και τον ξαναναφερω,αλλα ειναι πολυ εντονη η σφραγιδα του και εχει ,υποθετω, σημασια αν σαρεσει η οχι...Επειδη εχω πλατιασει και δεν εχω πει ακομη τιποτα απολυτως για το εργο,συνοπτικα(ναι,ΤΩΡΑ μου ρθε το συνοπτικο,υπαρχει κανα θεμαα?),εχουμε την Υβοννη (Μαρια Σολωμου) πρωην του ΤΑΚΗ ΛΑΛΑΛΟΠΟΥΛΟΥ (ΠΡΟΦΑΝΩΣ Νικος Μουτσινας) και κολλητη της Τζενης (Διαγουπη) η οποια Τζενη ταχει τωρα με τον Τακη (παυση για να το σκεφτειτε.εΕνα απλο ερωτικο τριγωνο,δεν ειναι κατι.)Εχουμε την Ντοριτα,φιλη ολων,η οποια βγαινει κατι ραντεβου με ενα τυπα,τον Κωνσταντινο (ο οποιος ειναι τυχαια και συνεργατης ^.- της Υβοννης) και τελος την Ελιζα..που ειναι ενας χαρακτηρας που στοιχειωνει κατα καποιο τροπο το εργο..Ολοι καπως αλληλοσυνδεονται αρα..Και η παρασταση εχει μαλιστα κατι λιγο σουρεαλ..Ολοι οι ηρωες λενε ανα στιγμες πώς νιωθουν και ενιωθαν σχετικα με τα παρτι (δεδομενου οτι αξονας της παραστασης ειναι το επικειμενο παρτι της Ντοριτας) και σταδιακα ξεδιπλωνουν τον χαρακτηρα τους....Τα καλυτερα highlights (πλεονασμος?) της παραστασης δε μπορω να σας τα αναφερω αποσπασματικα,δεν θα τα καταλαβετε ετσι και αρα δεν εχει ιδιαιτερο νοημα..(να σημειωσω παντως.οτι ΟΛΟΙ οι ηθοποιοι φορανε περουκες!)
 Για να μη νομιζετε παντως οτι την εκθειαζω παντελως,θα το πω οτι μου φανηκε λιγακι χαλαρη η συνδεση σε μερικα σημεια,ισως σε αυτα που ηταν πολυ γρηγορη η πλοκη..Και ενιωσα και λιγο αποτομο το φιναλε.Εγινε ξαφνικα ενας χαμος,πεσαν πιστολιδια,ειχαμε και θυμα(τα)...Και προφανεστατα ειχε πλακα  αλλα εχω ενα feeling  οτι μου  αφησε αναπαντητα στοιχεια-..!Θα μου πεις,και συ τα θες ολα στο πιατο?Αμα δεν εχεις κατι να σκεφτεσαι στο αυτοκινητο λεει? (και δεν ειρωνευομαι,το λεω σοβαρα..). /I know,ΤΟΣΕΣ λεπτομεριες (#ασυγκρατητη_πια)/..Και στη τελικη,αυτο ηταν το βλεμμα απορριας (σηκωμενο φρυδι-πλακα κανεις πεθανε-δευτερη πλακα κανεις τελειωσε-τριτη πλακα κανεις δε θελω να φυγω ακομα) που αφησε σε μενα..
Ειναι μια ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ οποτε δε με χαλασε το οτι επιλεχθηκε το τελος να ηταν..οπως ηταν...δε θα το πω βαρυ..θα το πω ουσιαστικο...Και οπως ξαναπα δεν ηταν απολυτα ρεαλιστικα ολα οσα γινονταν.Βεβαια δε θα κατσω να γραψω τα συμπερασματα που εβγαλα εγω εκ των υστερων,γιατι ο καθενας καταλαβαινει οτι θελει απο μια παρασταση και δε μου φταιτε σε τιποτα να παθετε αστιγματισμο και μυωπια απο τη πολλη αναγνωση.
Παντως το βρηκα μια πολυ ωραια προσπαθεια,να συνδυαστει πλοκη,πλακα(πολυ)-και σοβαρο-χορός,σκηνικα σε ενα εργο...Και μαλιστα ηταν και μεγαλουτσικο..Επισης μου φανηκε πολυ ψαγμενο οτι οι πρωταγωνιστριες ειχαν ονοματα τυπου Υβοννη,Τζενη,Ντοριτα,Ελια ( μωρο Υβοννης) (σε φαση που λες,α,να μια μεταφορα σεναριου απο το εξωτερικο-που θα μπορουσε,εχουμε δει αλλα και αλλα)και στη μεση τσουπ ενας ΤΑΚΗΣ ΛΑΛΑΛΟΠΟΥΛΟΣ..
Το βουλωνω γιατι ειπα παλι πολλα.Αμα το ψηνετε να πατε,δεν ειναι κακο!!Και σε καμια περιπτωση δε μπορεις να υποθεσεις τη πλοκη απο το τρειλερ κ απο αυτα που ακους στη τηλεοραση,αλλα σε καμια.Το λεω απλα για να ξερετε.Εεμενα με αιφνιδιασε η εξελιξη του εργου,θετικα θα ελεγα..Δεν ειναι δηλαδη,το κλασικο,κοινο κονσεπτ,καποιος σκοτωσε καποιον σε ενα παρτι και ψαχνουμε το δολοφονο(τυπου cluedo inspiration)-γιατι εγω κατι τετοιο περιμενα xD. Ουτε κλαν βασικα).Λεω και να ξαναπαω..
Σας δινω απο κατω το λινκ απο το αθηνοραμα σε περιπτωση που σας ενδιαφερει
http://www.athinorama.gr/theatre/data/performances/?id=10009583

ΥΓ1:Αν πατε οπως σας ειπα με αυτοκινητο,καλυτερα να μη τσιγγουνευτειτε το παρκινγκ..Τουλαχιστον θα στε σιγουροι οτι θα το ξαναβρειτε στη θεση του μετα το τελος της παραστασης..ειναι λιγο scary εκει γυρω
ΥΓ2:Κριμα που εχω ηδη δωσει ονομα στη γατα μου..Θα μπορουσα να τη λεω ''Μουτσουλουγκα'' xoxo

Theatre:Το πορτραιτο του Ντοριαν Γκρέι (θα θελε!)

Σε αυτο το μπλογκ εχω αποφασισει να γραφω οχι μονο για πραγματα  που θα θελα να προτεινω σε καποιον να δει,αλλα και για καποια που δε μου αρεσαν και απο τα οποια θα ηθελα,να προσπαθησω τουλαχιστον,να αποτρεψω τον ανυποψιαστο αναγνωστη..Ενα απο αυτα ειναι η συγκεκριμενη παρασταση..Για τους περισσοτερους,το παρακατω ειναι ενα ακατασχετο παραληρημα,ομως το εχω υποσχεθει στις φιλες μου,so here it is!!

Δε ξερω απο που να αρχισω..ειλικρινα..Για αυτη τη ''παρασταση'' δεν θα αναφερω ουτε που παιζοταν,ουτε ονοματα συντελεστων,ουτε θα ανεβασω φωτογραφιες,ουτε τιποτα..Ειναι πολυ χοντρα αυτα που εχω να πω...Και δεν εχει και κανενα νοημα εφοσον δυστυχως (??) η ευτυχως δεν παιζεται πια..

[Για οσους μπορει να μην γνωριζουν ειναι απαραιτητο να πω δυο λογια για το εργο.Το πορτραιτο του Ντοριαν Γκρέι ειναι ενα απο τα διασημοτερα εργα του Οσκαρ  Γουάιλντ.Πρωταγωνιστης ειναι ο Ντοριαν Γκρέι (ΣΩΠΑ) ενας πανεμορφος και καλοψυχος νεος ο οποιος ποζαρει σε εναν φιλο του και ζωγραφο,τον Μπαζιλ για να του φτιαξει το πορτραιτο του..Σε αυτο το διαστημα,ο Ντοριαν γνωριζεται με εναν αλλο φιλο του Μπαζιλ,τον Χενρι ο οποιος ειναι ενας φαινομενικα καθωσπρεπει κυριος που στη πραγματικοτητα ομως ζει (η θα θελε βασικα) μια πολυ ακολαστη ζωη..Τελικα παρασερνει το Ντοριαν στην κοσμοθεωρια του,και μαλιστα τον παρακινει να πουλησει τη ψυχη του στο διαβολο με ανταλλαγμα να μεινει για παντα νεος και ομορφος,ενω καθε φθορα που θα τον βαραινε θα ''πηγαινει'' πλεον  στον πινακα και οχι σε αυτον.Ετσι,μετα απο χρονια ο Ντοριαν εχει παραμεινει ολοιδιος,το πορτραιτο του ομως,που το κραταει  κρυμμενο σε μια σοφιτα,εχει μεταμορφωθει σε ενα τερας,κυριως εξαιτιας της εσωτερικης και ψυχικης αλλοιωσης του.Δεν ειμαι καθολου ικανοποιημενη με τη περιγραφη που εχω δωσει.Ειναι ενα υπεροχο και βαρυ σχετικα εργο το οποιο δεν μπορω να αποδωσω,ειδικα σε 10 σειρες,και θα ταν πολυ ενδιαφερον να το διαβασετε..Ελπιζω απλα να σας εδωσα να καταλαβετε το νοημα..]

Ας παμε τωρα σε αυτο που ειδαν τα εντρομα ματια μου.Μια τριτη του Νοεμβρη μαζευτηκαμε παλι ενα μπουγιο να παμε να δουμε το εργο που θα παιζοταν για πολυ λιγο ακομη..Εχουμε μεγαλη αγαπη σα παρεα σε αυτο το βιβλιο (i know weird,dont ask!) και δε γινοταν να το χασουμε..Ξεραμε οτι θα ναι εναλλαχτικο,μικρη παραγωγη με αγνωστους ηθοποιους.ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΩ οτι δεν εχω τιποτα με τις μικρες ερασιτεχνικες παραγωγες.Ισα ισα θα ελεγα οτι ειμαι απο τους ανθρωπους που εχουν καπως τη προκαταληψη οτι το εμπορικο  πολυ δυσκολα μπορει να ειναι και ποιοτικο (λαθος,αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια).Αυτη μου η εμπειρια ομως,μου εδωσε να καταλαβω για τα καλα οτι και το μη εμπορικο οχι μονο μπορει να ναι μην ποιοτικο,αλλα μπορει να αγγιζει και τα ορια του ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΥ.Εχω φανει πολυ κακια..Χωρις να το εχεις δει ομως δεν μπορεις να καταλαβεις.Κλινω αυτη τη παρενθεσαρα που εκανα και συνεχιζω.Μαζευτηκαμε λοιπον,και πηγαμε στο..μερος που παιζοταν το εργο (και λεω μερος γιατι δεν ειχε καν την επωνυμια θεατρου!) Και μας ανεβασαν,εμας και κυριολεκτικα αλλους 15 σε μια σοφιτα με κανενα παραθυρο μαυρο πατωμα,μαυρους τοιχους και ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ,αφου για να φταναμε στη πορτουλα απο την οποια μπηκαμε θα επρεπε να περασουμε χαλαρα και αδιαφορα αναμεσα στους..(να το πω?)..ηθοποιους,που επαιζαν κυριολεκτικοτατα τριαντα εκατοστα μπροστα μας.(Εχω ξαναπαει σε παρασταση τετοιου τυπου,με τους ηθοποιους στα ποδια σου,και ηταν εξαιρετικη εμπειρια,αλλα μετα απο αυτο δε νομιζω να το ξαναδοκιμασω συντομα) .Οποτε,με ενα ελαφρυ υφος ανησυχιας βολευτηκαμε στις θεσεις μας και περιμεναμε να αρχισει..Θελω να δηλωσω την απεριγραπτη χαρα μου που πηγα με μεγαλη παρεα.Θα ειχα πραγματικα φοβηθει τη ζωη μου αν ειχα παει μονο με μια φιλη μου!Βρισκομασταν στο τελειο σκηνικο για δολοφονιαστη μεση του πουθενα,σε μια καταμαυρη σοφιτα χωρις παραθυρα χωρις πορτες,δε θα μας ακουγε κανεις,δε μας εβρισκε κανεις....mummy 0.0

Μπροστα μας βλεπαμε υποτιθεται ενα σαλονι..Συγκεκριμενα βλεπαμε τεσσερα κομματια ξυλο κολλημενα που παρισταναν ενα τραπεζι,πανω στο οποιο βρισκονταν δυο μπουκαλια ουισκι και τρια ποτηρια (σημαντικη λεπτομερια! κιπ ιν μάιντ!),μια αναλογου τυπου καρεκλα και ενα πορτρετο που ηταν γυρισμενο πλατη σε μας (μας τη φυλαγαν για το τελος!) Στο βαθος υπηρχε και μια σκαλα που οδηγουσε και καλα σε μια σοφιτα ..Υπηρχαν τρια παραθυρα εκει (στη ''σοφιτα''),οποτε εμεις βλεπαμε μεσω αυτων τι γινοταν,οποτε ανεβαναν πανω οι ηθοποιοι-μη φανταστειτε οτι βλεπαμε και πολλα,τις φιγουρες τους ισα ισα ..(και τωρα που το σκεφτομαι,γιατι ειχε παραθυρα που εβλεπαν στο σαλονι?για να μπαινει φως???)Και τελος,παλι μεσα σε κατι που εμοιαζε με σοφιτουλα αλλα,εκτος σκηνικου και εργου,πανω δεξια,ηταν κρυμμενος ενας ασπρομαλλης ντιτζέι που εβαζε μουσικες θριλλερ (τυπου ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧ και μακρινα ουρλιαχτα),που πραγματικα σε χαλαρωναν  πολυ απο την ειδη τρομακτικη ατμοσφαιρα,ή τις σκεψεις των ηθοποιων να ακουγονται δυνατα (τυπου ΑΧ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΝΤΟΡΙΑΝ,Ή,ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟΣ ΤΕΛΙΚΑ??-εε,βρισκεσαι μπροστα μου,πρεπει να ακουσω τη φωνη σου απο κασετα??)

Αρχιζει λοιπον η παρασταση..Θελω να τονισω οτι ολη η ιστορια διαδραματιζεται τον 19 αιωνα..

Και βγαινει ο ζωγραφος Μπαζιλ,φορωντας ενα σετ κατασπρα,τσαλακωμενα,ημιδιαφανα,και 4 νουμερα μικροτερα λινα και ο Χενρι-νταξει αυτουνου τα ρουχα θα αφησω ησυχα,περνουσαν- που για καποιο λογο (?) ολοι τον αποκαλουσαν Χαρυ!!Νταξει,δεν θεωρω σε καμια περιπτωση οτι οι δυο αυτοι ανθρωποι ηταν επαγγελματιες ηθοποιοι,ωστοσο ως ερασιτεχνες δεν ειχαν κατι που να με ενοχλει ιδιαιτερα..Ο Χενρι περισσοτερο,αν εξαιρεΣΣΣουμε ενα θεματικι καθαρηΣΣΣ αρθροΣηΣ εκανε καλη προσπαθεια...Και εκει που τελοσπαντων εχουμε αρχισει να τη ψιλιαζομαστε οτι θα τα κλαιμε τα λεφτα και οτι κατι δεν ειναι οπως θα πρεπε σκαει μυτη ο Ντοριαν....Δεν ξερω τι να πω.....O Ντοριαν εμενα προσωπικα μου θυμιζε τον Ν.Οικονομοπουλο με τη φωνη και το υφος του Τακη Ζαχαρατου οταν μιμειται τη Μιμη Ντενιση με μια παραλληλη..ροπη..ανεπιτηδευτη ωστοσο (!),στο ''ελαφρυ'' και ''ευθυμο'' περπατημα..(για να το πω λιανα,εγω κουνιεμαι λιγοτερο οταν περπαταω)Οσο για το παιξιμο,μια λεξη νομιζω τα συμπυκνωνει ολα:υπεροψια!(σα να λεμε,το φρυδι σηκωμενο σε μονιμη βαρδια,ουτε εγκεφαλικο πια)Απο ενδυματολογικης αποψης προφανεστατα ο Ντοριαν του Οσκαρ Γουαιλτν δεν φορουσε κατασπρη φορμα αθλητικη,ξεσκισμενο μπλουζακι του ειδους ''ΣΑΚΗ ΣΑΓΑΠΩ'' με V ως τον αφαλο,σε αλλη εμφανιση,τζιν με ξεβαμματα και λαμε χρυσοποικιλτο  σακακι...Επισης,η μοναδικη κοπελα που επαιζε στο εργο,η οποια εχω να παραδεχτω οτι ηταν καλη απο πλευρα υποκριτικης,οταν εμφανιστηκε παιζει να μου εκαψε και τριανταδυο χιλιαδες εγκεφαλικα κυτταρα..Στην ιστορια κανει την Σιβυλλα Βειν,μια ηθοποιο που παιζει στο θεατρο την Ιουλιετα και εχει σχεση με τον Ντοριαν (πριν εκεινος την απορριψει και αυτοκτονησει πεφτωντας να πνιγει)Λοιπον,η κοπελα,που ειχε και καποια κιλα παραπανω και δεν την ελεγες και ψηλη,φορουσε ενα κορμακι,εσωρουχο,μπεζ που με το ζορι χωραγε το στηθος της,μια προφανεστατα χειροποιητη φουσκωτη φουστα απο ασπρο φουρο (στην οποια ενσωματωνε και ενα εξτρα τμημα πιο μακρυ,μεχρι κατω,και η οποια ηταν πατημενη,σκισμενη τσαλακωμενη και λερωμενη με ροζ μπογιες-επειδη στη συγκεκριμενη παρασταση αυτοκτονει κοβωντας τις φλεβες τις!/ε,νταξει προφανεστατα δεν μπορουσανε να βρουνε ποταμι να την πεταξουν μεσα,αλλα θα μπορουσαμε απλα να μαθουμε οτι πεθανε,τι αυτοσχεδιασμοι με φλεβες και αιματα ειναι αυτοι?) την οποια εδενε πανω απο το ημιδιαφανο κορμακι με μια ροζ κορδελαΤο μαλλι με 4 τρεσσες,μπομπαρισμενο και φριτεζα(!!) και απο κατω ενα κατασπαρο μποτινι,μυτερο,με σουρες στον αστραγαλο και κοντο τακουνακι.Ε,ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΟΤΙΝΙ??? Το ξερω οτι ειναι τρομερα ρηχο να καθεσαι να σχολιαζεις την εμφανιση και τα ρουχα..Ωστοσο,σε μια παρασταση βλεπω ενα συνολο πραγματων,και η εικονα των ηθοποιων θεωρω οτι ειναι πολυ σημαντικη..Το ξερω οτι ηταν μια λοου μπατζετ παραγωγη,δεν ειχα απαιτησεις να δω κοστουμια εποχης.. Ας εβγαινε ξυπολιτη,δεν μου κανεις την Ιουλιετα με αυτο το μποτινι...Ας φοραγε ενα ροζ φορεματακι απο το HM,και ο Ντοριαν αντι για λαμε σακακι ας εβαζε και αυτος ενας μπεζ παντελονι και ενα μαυρο η ασπρο πουκαμισο,που θα χει και σπιτι του...Δεν περιμενα υπερπαραγωγες ουτε ειμαι τρελη..Αλλα απλα ΔΕΝ ΦΟΡΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΟΤΙΝΙ.Η κοπελα επαιζε καλα και ηταν λες και ειχε ντυσει τον ευατο της κλοουν...:/

Για το περασμενα των χρονων,χρησιμοποιηθηκαν επισης επαγγελματικα μεσα,οπως αποκριατικο silver σπρει με το οποιο ψεκαζονταν οι ηθοποιοι σε μαλλια,μουσια (και ακομα καταλαθως σε χερια,ρουχα,μαγουλα,παπουτσια) και ξαναεπεστρεφαν στην σκηνη 20 χρονια γερασμενοι (να μου πειτε η μασκα του Αλμπανη δε σου αρεσε,φατινα τωρα.Πραγματι,ηταν καλυτερο απο τη μασκα του Αλμπανη)Επισης,τα μπουκαλια με ουισκι που βρισκονταν στο τραπεζακι καταναλαθωθηκαν ολακερα! Ο κεντρικος αξονας της παραστασης ηταν να πινουν κ να μιλανε,να πινουν σκετο,να πινουν κιαλλο...Μεχρι το τελος δεν ειχε μεινει σταγονα..Αυτο προφανως συνεπαγεται,οτι ειτε επροκειτο περι αλκοολικων ηθοποιων-πραγμα που εξηγει πολλα-ειτε,δεδομενου οτι το ουισκακι..αφριζε,οι ανθρωποι αυτοι καταναλωσαν την περιοδο των παραστασεων τεραστιες ποσοτητες ΙΣΕ ΤΕΑ με γευση ροδακινο. Ασημαντη λεπτομερια θα μου πειτε..σαμπως παντου δεν πινουν νερο και κανουν οτι ειναι βοτκα? (και ποσο αστειο οταν παριστανουν οτι τους εχει καψει και στο λαιμο)

Το κομματι που αποφευγω τοση ωρα να αναφερθω ομως ειναι αλλο...Χωρις να εχω εννοειται καμια προκαταληψη και κανεναν απολυτως ρατσισμο,νιωθαμε ολες τρομερα εντονα..εναν ερωτικο ηλεκτρισμο μεταξυ των ηθοποιων καθ'ολη τη διαρκεια του εργου..Και να υπενθυμισω οτι ηταν ολοι αντρες (η Σιβυλλα βγηκε απο τη μεση νωρις) Ολο πιανονταν..ολα χαιδευονταν..και οταν παλι ηταν μακρια κοιτιωντουσαν ολο νοημα...Ο Οσκαρ Γουιλντ,παροτι παντρεμενος με παιδια ηταν και ειναι πασιγνωστο οτι ηταν ομοφυλοφιλος..Το πορτραιτο ηταν το πρωτο εργο του που διαβασα και χωρις να ξερω τιποτα το καταλαβα και εγω..Φαινοταν απο το τροπο που γραφει,και πραγματι ισως να υπαρχουν και ορισμενα ομοφυλοφιλικα ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ στο βιβλιο.Ομως οπως καταλαβα εγω-και αλλοι πολλοι πιστευω παγκοσμιως-,ο Ντοριαν Γκρει στο βιβλιο ηταν ενας χαρακτηρας ηδονοθυρικος με την εννοια οτι οντως δεν τον ενοιαζε αν θα ταν αντρας η γυναικα η παρεα του για το βραδυ..Δεν ηταν ομως γκει..Οποτε η εντελως και καταφορα γκει παρουσιαση της παραστασης μου φανηκε ακατανοητη,τρομερα επιτηδευμενη και προβληματικη! ΕΦΗΥΡΑΝ ΕΝΑ ΕΞΤΡΑ ΓΚΕΙ ΗΡΩΑ.Για ποιο λογο?Υπηρχε ηδη αρκετος ερωτισμος!Πιο συγκεκριμενα,στο βιβλιο αναφερεται ο Αλαν Καμπελ,ενας χημικος που κανει μια δουλιτσα για τον Ντοριαν (θα φτασω και εκει).Μονο αυτο.Στη συγκεκριμενη μεταμοντερνα (??) παρασταση αυτος ο ηρωας ειχε περισσοτερες αρμοδιοτητες..Οπως να πεφτει μπροστα στα εκπληκτα ματια μας στο πατωμα και να κυλιεται αγκαλια με τον Ντοριαν ανταλλασοντας φιλια και χουφτωματα ολο παθος..Και κυριολεκτω..Το υπογραφω με οσο διαφορετικα στυλο θελετε ο Οσκαρ Γουαιλντ δεν εγραψε ποτε τετοιο πραγμα..Οχι οτι θα ταν κακο..Απλα δεν τον εγραψε!!Και δεν υπαρχει λογος να παραποιουμε ετσι ενα εργο κλασσικης λογοτεχνιας..Επισης ο Οσκαρ Γουαιλντ δεν εγραψε ποτε διαλογους μεταξυ των δυο που παρα τα οσα εχω ηδη πει κωλυομαι να γραψω...Και το ρολο του Αλαν τον εκανε ενας το πολυ 19 χρονος..Δηλαδη τι?Μαμα παω να φασωθω σε μια σοφιτα?Καλη αρχη παλικαρι..Και για την πλοκη..οταν ο Μπαζιλ βλεπει πως εχει καταντησει το πορτραιτο και ο ιδιος ο Ντοριαν σοκαρεται τρομερα και ο Ντοριαν τελικα τον σκοτωνει..Αυτο εμεις το ειδαμε να γινεται στη σοφιτα (με το κλασσικο ''σου πεταω κατι στο κεφαλι οταν εισαι γυρισμενος'')μεσα απο τα παραθυρα που σας ειπα πριν..Μετα ο Ντοριαν επεστρεψε στο σαλονι (και ηπιε φυσικα τρια ποτηρια ουισκακι) και η σοφιτα παρεμεινε με σβησμενα φωτα ως το τελος του εργου-πραγμα που ,αυτοματως, σημαινει οτι ο ηθοποιος που εκανε τον Μπαζιλ εμεινει ξαπλωμενος και ακουνητος καταχαμα στα σκοταδια μεχρι το φιναλε,μιας και αν εκανε να σηκωθει θα τον βλεπαμε απο τα παραθυρα!! χαχαχαχα

 Ο Ντοριαν λοιπον,για να συνεχισω,ζητα απο τον χημικο Αλαν να εξαφανισει το πτωμα...Ο Αλαν αρνειτα να τον βοηθησει και τοτε ο Ντοριαν του δειχνει-οπως και σε ολους μας- εγχρωμες φωτογραφιες που απαθανατιζαν τις ερωτικες τους περιπτυξεις..Μμμμ,να αλλο ενα πιστο σημειο του βιβλιου..Βεβαιως την εποχη των γεγονοτων ειχε ανακαλυφθει η ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΕΓΧΡΩΜΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ για να τραβας κρυφα πορνο το γκομενο σου και να τον εκβιαζεις μετα (δε ξερω πως κρατηθηκε και δεν το ανεβασε στο youtube) Υπο αυτες τις συνθηκες,ο Αλαν αναγκαστηκε να κανει τη βρωμοδουλεια..Μεσα απο τα παραθυρα τον βλεπαμε να ''καιει'' το πτωμα (ωρα ηταν να βαλει και καμια φωτια να μας εκαιγε σα τα ποντικια εκει μεσα) με κινησεις που θυμιζαν περισσοτερο τεμαχισμο μπριζολας και μετα απο ωρες και κουραση κατεβασε τον ''Μπαζιλ'' σε μορφη αποτσιγαρου σε ενα μεγαλο μπολ (ΙΟΥΥ).

Οσο για το φιναλε,το χα ψιλιαστει..το ηξερα,το ειχα καταλαβει,το εβλεπα να ερχεται με τρομο..Σε μια απο τις τελικες σκηνες δεν φεγγιζε τιποτα μεσα απο την κατασπρη φορμα του Ντοριαν..Αρα ειτε φορουσε στρινγκ..ειτε ηταν γυμνος..Και τα δυο εξαιρετικα πιθανα πιστεψτε με..Τελικα αποδειχθηκε το δευτερο (για καποιο λογο υπαρχει μια παραδοση να γινεται αυτο,και ο Τζωρτζογλου οταν εκανε τον Ντοριαν ειχε εμφανιστει γυμνος..Ημουν πολυ μικρη για να παω να δω τετοια μεγαλεια τοτε) Οποτε, πριν πεσει η ανυπαρκτη αυλαια,χαμηλωνουν τα φωτα,και ξεκιναει ο ηθοποιος ενα ενα,σε μια εξαρση αυτοκαθαρσης,να τα πεταει ολα! Και ετσι,καθως τα εβγαζε ανεβαινε σιγα σιγα στη σοφιτα και...THE END! -αυτοκτονει!-(Τριπλος τρομος  σε εκεινο το σημειο οτι θα κατεβει για υποκλιση τσιτσιδι..ευτυχως φορεσε μπουρνουζι!)Σαν αποχαιρετιστηριο,πιστευω,δωρο,μας αποκαλυψαν και το πορτραιτο που απο την αρχη της παραστασης δεν μπορουσαμε να δουμε.Το πορτραιτο δηλαδη του ''Ντοριαν Γκρέι'',το μαναδικο δημιουργημα που απαθανατιζε τον ωραιοτερο αντρα του κοσμου,που μεσω μαλιστα αυτου ξεπουληθηκε εκεινος στο διαβολο.Ενα λεω,ηταν ο ιδιος ο ηθοποιος,ντυμμενος αδιαμφισβητητα Ελβις (με ασπρο κουστουμι και γιακαδες) σε μια ποζα ολα ναζι,ΥΠΕΡΒΟΛΗ.

Νομιζω οτι θα μπορουσε να πει κανεις οτι ημουν σχετικα αγενης σε αυτη τη παρασταση..Οσο πνιχτο και αν ηταν,δεν μπορουσα σε ορισμενες σκηνες να να συγκρατισω το γελιο μου-ουτε περιεργως(?) και οι διπλανες μου- .Αυτο φαινεται οτι δεν αφησε ανυπεραστο τον πρωταγωνιστη,οποιος βρισκοταν μπροστα μου σε αποσταση μικροτερη απο οση εχω αυτη τη στιγμη με την οθονη του υπολογιστη,και επεμενε να παιζει καρφωμενος πανω μου με το φρυδι να φτανει στο Θεο.Νιωθω τρομερα ασχημα οταν φαινομαι αγενης..Αλλα αυτο που εβλεπα δε νομιζω οτι με σεβοταν περισσοτερο..Το περιεργο ειναι οτι οι υπολοιποι θεατες (η λαοθαλασσα αυτη) εκτος απο εναν κυριο που γελαγε επισης,δειχναν να βαριουνται..Αδυνατον.Καθε σκηνη ηταν ενα νεο χαστουκι.

Οπως μου ειπε καποιος,περαν των αλλων,η μεταφορα του σεναριου ηταν εξαιρετικη!! Πραγματι,ηταν εξαιρετικη!!Δεν ειναι δυνατον ομως να τα βλεπεις αυτα μπροστα σου και να λες ''αχ,τι ωραια μεταφορα σεναριου ειναι αυτη''.Πιστευω οτι η ηθοποιοι,και κυριως  ο Ντοριαν εκαναν οτι καλυτερο μπορουσαν..Φαινοταν οντως να προσπαθει..Ομως αυτο που μπορουσε δεν ηταν αναλογο ενος τοσο σημαντικου εργου..Θα μπορουσαν να ανεβασουν κατι ευκολοτερο για αρχη,και να μη κανουν τα κοκαλα του Οσκαρ Γουαιλντ να τριζουν σαν αλαδωτη πορτα.Ηταν λοιπον,κυριως λαθος αυτου που τους επελεξε,και οχι τοσο δικο τους..

Την επομενη μερα εμαθα,οτι ο ιδιος επελεξε τον ευατο του,ηταν δικη του παραγωγη.Πραγματικα δεν εχω να πω πια τιποτα αλλο.

(Αρα λοιπον ναι στο ερασιτεχνικο,αλλα το ψαχνουμε και λιγο πριν.Και οταν το αθηνοραμα δεν εχει ουτε μια κριτικη δε παμε σα χαζες να τα σκασουμε!Και δεν ειναι μονο τα λεφτα.Δεν πεφτεις και εξω με ενα δεκαρικο.Ειναι αυτες οι ψυχολογικες επιπτωσεις που αφηνει μετα,που νομιζω θα ακολουθουν για παντα εμενα και τους ''συνθεατες'' μου.)